Ondertussen zit mijn dochter van bijna 2 jaar in de fase dat iedereen en alles een kusje krijgt. Ook vraagt ze spontaan meerdere keren per dag om nog meer knuffeltjes. En wat een kracht bezit ze want ze krijgt er veel. Haar kleine handje wuift naar wildvreemden op straat, ze start in de winkel vrolijk hardop een liedje én omstanders gaan spontaan meezingen. Ik smelt en de mensen die dit zien en horen ook.

Onschuld en vredelievend ten top, dit is de kinderlijke pure kracht waarbij ik me realiseer dat ieder levend wezen, elk individu, jij en ik, allemaal zo geboren zijn. Vol vreugde, vol liefde en zo authentiek, zo dicht bij zichzelf. Hoera voor het leven!

Oh jee

Maar dan zie en hoor ik de beelden van een burger, een ME-er, een politicus en voel ik dat we heel erg verwijderd zijn van de kern waar het allemaal mee begon. De kern zoals we geboren zijn. Er zijn door de jaren heen, allemaal laagjes, schillen omheen gebouwd vanuit onbewust verweer. Velen dragen een masker van aangeleerd gedrag, ontstaan vanuit angsten. 

Door deze angsten benut je niet optimaal je potentieel om te leven naar je levensopdracht. Het zijn opgebouwde overtuigingen die de belemmering zijn geworden om te zijn wie je werkelijk bent. Het is een aangeleerde houding die ontstaan is tijdens het opgroeien, waardoor je de verbinding met je essentie (grotendeels) bent verloren. Het leven in vertrouwen met vreugde en vrijheid is een flinke uitdaging geworden.

Als ik geconfronteerd wordt met de boosheid, de negatieve kracht en de frustratie van een ander, dan denk ik meteen: welke laag of schil heeft ervoor gezorgd dat deze reactie primair is, vanuit een zwaardere emotie? Wat is de aangeleerde overtuiging van deze persoon? Wat is zijn / haar basisangst ? Ik kan wel de conclusie trekken dat er in de wereld veel aan de hand is. Angsten worden nu uitvergroot bloot gelegd door de onzekerheid die op alle vlakken en alle lagen van de mensheid plaats vindt.

Noodzakelijke chaos

Angst werkt verstikkend en beklemmend. Niet leuk, maar chaos is noodzakelijk en geeft kracht tot transformatie wat later geheeld mag worden. Zo wordt iedereen min of meer gedwongen om letterlijk en figuurlijk naar binnen te gaan. Moed en vertrouwen zijn nodig om over deze angst heen te stappen, om bij je kern te komen en te blijven. Maar vergeet nooit, angst mag je nooit in zijn macht houden en je vrijheid hiervoor weggeven. 

Als moeder van Liv wil ik, zoals elke ouder het beste voor mijn dochter. Wetende dat, als je als ouder je eigen emoties onderzocht en aan gewerkt hebt, je de schakel van erfelijke belasting kan doorbreken. Ik vraag me regelmatig af, of ik al mijn angsten doorzien heb en geheeld heb. Is er toch niet iets blijven zitten in een klein hoekje van mijn ziel? Heb ik getransformeerd wat nodig was?

Met de kennis die ik heb opgedaan, heb ik mijn schillen, mijn laagjes eraf gehaald. Mijn angsten heb ik erkend en uitgesproken, hierdoor heb ik mijn oude belemmeringen die ik heb meegekregen vanuit generaties terug, kunnen transformeren naar overtuigingen die me helpen. Ik heb dit pad bewandeld, met moed, lef en vertrouwen. 

De 7 soorten angst

Ben jij bekend met de 7 basisangsten die jou (kunnen) belemmeren op bewust en onbewust niveau? 

  1. Heb jij angst voor materieel gebrek? Denk je dat overvloed niet aan jou besteed is?
  2. Ervaar jij angst voor kritiek? Ben je bang dat anderen je uitlachen, kleineren en dat je buiten de groep valt?
  3. Voel jij angst voor fysieke pijn of ziekte? Richt jij je aandacht op gezondheid of juist op ziekte? 
  4. Overvalt jou wel eens de angst om niet (meer) bemind te worden? Mis jij de behoefte van genegenheid en liefde?
  5. Belemmert bij jou de angst om je vrijheid te verliezen? Heb jij een denkbeeldige cel om je heen gebouwd? 
  6. Heb jij angst om oud te worden? Kan jij inzien dat leven een proces is met verschillende fases? 
  7. Ben je bang voor de dood? Of durf jij toe te laten dat het leven een proces is van geboren worden, oud worden en sterven?

Voor mij was de basisangst om niet bemind te worden degene die de meeste aandacht van me vroeg. Onbewust had ik een schil om me heen gebouwd dat ik niet goed genoeg was. De liefde voor mezelf was ver te zoeken. Totdat ik door had hoe het in elkaar zit, waarom ik reageerde op situaties als het neer komt op zelfliefde, genegenheid en echte liefde. 

Uiteindelijk heb ik geheeld en opnieuw geleerd dat je die overtuiging kan omvormen naar een helpende overtuiging die goed is voor jou en je vooral verder brengt. 

Mijn dochter voed ik op, met de kennis die ik voornamelijk afgelopen 15 jaar heb opgedaan, en tot zover kan ik zeggen dat de uitdrukking: ” je krijgt wat je nodig hebt” best wel eens kan kloppen.

Wat een liefde geeft zij, wat voel ik me bemind. Dank je wel lieve Liv!